Baitul Maqdis

Ketika kedatangan rejim Zionis pada perang 1948, Baitul Maqdis meliputi kira – kira 84.1% daripada keseluruhan kawasan tanah suci Palestin. Walaupun kebanyakannya adalah hak milik masyarakat Arab(lebih kurang 85%), namun kawasan itu telah dikuasai Yahudi dengan pembinaan – pembinaan kawasan penempatan Yahudi di kawasan Baitul Maqdis dan kawasan sekitarnya, berhampiran kampung – kampung Arab seperti Lifta dimana Parlimen Israel(Keneset) dan beberapa kementerian ditubuhkan, ‘Ain Karim, deir Yasin dan al – Maliha. Sehingga 1967, rejim Zionis telah Berjaya menguasai kawasan timur termasuk Masjid Al – Aqsa walaupun pada hakikatnya kawasan ini sebahagian dari Tebing Barat. Dua kawasan itu telah disatukan di bawah pemerintahan “Israel” pada 27 Jun 1967 dan pada 30 Julai 1980 ia telah diisytiharkan sebagai ibu kota “Israel”.

Ideologi Yahudi-Zionis menjadikan Baitul Maqdis sebagai isu utama di dalam agama dan sejarah Yahudi. Lima puluh tahun sebelum kewujudan Negara “Israel”, Herzl, pengasas Gerakan Zionis Antarabangsa, berkata, ‘Jika kita dapat menawan Baitul Maqdis sebelum saya mati, secara peribadi saya mengusir keluar semua yang kita anggap tidak suci bagi Yahudi dan membakar semua symbol sejarah yang dibina sejak berabad lamanya.

’Untuk meneruskan program sistematik dan intensif Yahudi, “Israel” telah memperluaskan kawasan yang ditakluki secara beransur – ansur dari Baitul Maqdis ke Tebing Barat, dari 6.5km2 pada 1967 kepada 123km2 pada tahun 1990. Mereka merancang untuk menubuhkan “Baitul Maqdis Baru” yang merangkumi 840km2 iaitu 15% daripada kawasan Tebing Barat. Rejim Zionis telah menubuhkan 11 penempatan yang diduduki 220 ribu masyarakat Zionis di Timur Baitul Maqdis, sekitar Bandar lama di mana terdapatnya Masjid Al – Aqsa. Sejumlah 17 koloni Yahudi telah dibina di sekitar Baitul Maqdis dalam usaha mengusir masyarakat Arab-Muslim. Lantaran itu menjadikan umat Islam tidak mampu mengambil alih semula kawasan itu atau sekurang – kurangnya kawasan timur Palestin untuk masa hadapan.

Ketika 90% daripada populasi penduduk sebelum kedatangan British adalah masyarakat Arab, Juruselam telah meningkatkan perluasan kawasannya kepada 86% pada tahun 2000, Arab hanya memiliki 4% daripada tanah mereka manakala baki 10% adalah untuk generasi Yahudi yang akan datang.

Sejak tahun 1967, PBB dan Pasukan Keselamatan telah mengeluarkan pelbagai resolusi yang terang – terangan ditolak oleh Israel yang telah mengambil alih kawasan Timur Baitul Maqdis. Israel turut menolak saluran yang sah untuk menukar status Bandar itu agar tidak terikat dan memastikan tindakan mereka hanya menguntungkan pihak mereka semata – mata. PBB dan Majlis Keselamatan turut mengutuk tindakan Israel kerana melakukan kekejaman dan mereka berpendapat bahawa Israel sepatutnya berundur dari Tebing Barat, Semenanjung Gaza dan Baitul Maqdis. Resolusi pertama bernombor 2253 dikeluarkan pada 4 Julai 1967. Manakala pada 29 Julai 1980, resolusi kedua dikeluarkan berikutan penguasaan unilateral Israel ke atas Baitul Maqdis menyebabkan pertubuhan antarabangsa itu menggunakan kuasa yang ada padanya (Majoriti 112 dengan 8 pembangkang dan 24 berkecuali) untuk mengeluarkan resolusi bernombor ES712 yang menuntut pengunduran tanpa syarat oleh Israel dari semua kawasan yang ditawan termasuk Baitul Maqdis. Hari berikutnya, Majlis Keselamatan hampir bersetuju (14 undian tanpa undi dari Amerika) untuk mengeluarkan resolusi menuntut Israel supaya berhenti dari menguasai Palestin dan mengutuk tindakan Israel yang cuba menukar status Baitul Maqdis sebagai tidak sah. Walaupun pada dasarnya resolusi ini mengiktiraf hak asasi kemanusiaan rakyat Palestin namun ia masih kurang berkesan dan memerlukan satu tindakan berasingan bagi memastikan pelaksanaannya oleh Israel yang sememangnya begitu angkuh dan bongkak. Israel ternyata tidak pernah menghiraukan sebarang arahan dan kecaman daripada masyarakat antarabangsa.

 

- AMAN PALESTIN -